تحلیل گردهمایی گیمینگ MSI در تهران

بدون شک جمعیت زیادی از کشور عزیزمان را گیمر ها تشکیل داده اند. عده ای پی سی گیمر و عده ای نیز کنسول گیمر هستند. مدت ها بود که جای خالی یک گردهمایی درست و حسابی حس می شد، تا اینکه شرکت MSI که همه آن را با لپتاپ های گیمینگ غولش می شناسند، خبر از یک گردهمایی و رویداد بزرگ داد. بیش از صد ها گیمر از نقاط مختلف کشور (از جمله بنده) با شوق و ذوق فراوان خود را به این مراسم رساندند تا بتوانند روز خوشی را در کنار گیمر های دیگر و کسانی که حرف همدیگر را می فهمند سپری کنند. اما کدام رویداد بزرگ؟ راستش را بخواهید از همان اول بی برنامگی مسئولین برگزاری همایش حس می شد. از کنسل شدن مسابقه گیمینگ تا سیستم واقعیت مجازی افتضاح و بازی بسیار مسخره ای که برای آن انتخاب کرده بودند، برای عده زیادی از دوست داران گیم خسته کننده و اعصاب خورد کن بود. اما جدا از اینکه ضعف های زیادی در برگزاری این همایش به چشم می آمد، مسئولین، لپتاپ های گیمینگ قدرتمندی را برای بازیکنان تدارک دیده بودند که استقبال زیادی هم از آن ها شد و گیمر ها توانستند ساعات خوشی را سپری کنند. در ادامه با گزارش قدم به قدم همایش گیمینگ MSI همراه باشید تا به نقاط ضعف و مثبت این همایش بپردازیم.

زمان زیادی به شروع همایش مانده بود و گیمر های زیادی که بیشتر آن هارا نوجوانان ۱۵ تا ۲۰ ساله تشکیل داده بودند، برای شرکت در همایش حاضر بودند. اما بی برنامگی مسئولین از جایی شروع شد که بدون اطلاع قبلی، از برگزاری یک مسابقه گیمینگ خبر دادند که در رشته های مختلفی از جمله Dota 2 و FIFA قرار بود (!) برگزار شود و مردم صف طولانی را برای شرکت در این مسابقه تشکیل دادند. خیلی از دوست داران زمان زیادی را برای شرکت در این مسابقه در صف ایستاده بودند و بخش گیج کننده این بود که حتی مسئولین هم نمی دانستند که اوضاع از چه قرار است و هر کدام جواب متفاوتی را می دادند. مدت زیادی از زمان همایش، به ثبت نام در این مسابقه نا معلوم گذشت و در نهایت مشخص شد که، بله، مسابقه ای در کار نیست و همگی سرکار بوده‌ایم! بله دوستان برگزار کننده همایش اشاره می کنند که پس از تلف شدن ۱ ساعت از وقت عزیزمان برای گرفتن بلیط شرکت در مسابقه گیمینگ، مسابقه ای در کار نیست و این بلیط ها تنها برای شرکت در قرعه کشی قابل استفاده هستند. اما هر چه قدر که این مراسم شروع بدی داشت، رفتار خوب و محترمانه بعضی از (!) مسئولین و معرفی کامل محصولات شرکت MSI باعث شدند کمی آرامش خاطر بگیریم. آن ها به خوبی از وظیفه خود نسبت به معرفی کردن محصولات و صد البته احترام به مردم ( نکته مهمی که متاسفانه بعضی از دوستان مسئول رعایت نمی کردند!) آگاه بودند و نه تنها محصولات شرکت MSI را تمام و کمال برای حضار معرفی کردند، بلکه به سوالات متعدد بازدید کنندگان نیز با روی خوش و محترمانه پاسخ می دادند.

مسلماً بسیاری از گیمر ها و کسانی که در همایش حضور یافته بودند، برای تجربه واقعیت مجازی (VR) دست از پا نمی شناختند. بنده به شخصه هیجان زیادی برای تجربه واقعیت مجازی داشتم اما بدون شک، هدست واقعیت مجازی HTC Vive و بازی مسخره ای که برای آن انتخاب کرده بودند (مناسب برای سنین بالای ۳ سال و زیر ۱۰ سال)، یکی از بدترین ساعات زندگی نه تنها من، بلکه تمام کسانی که برای یک تجربه با کیفیت از واقعیت مجازی آمده بودند، را رقم زد. “فرصتی برای تجربه‌ای بی‌نظیر از واقعیت مجازی (VR) با پیشرفته‌ترین تجهیزات و دستگاه‌ها برای شما علاقه‌مندان”، تجربه ای بی نظیر با پیشرفته ترین تجهیزات و دستگاه ها؟ شوخی می کنی دیگه درسته؟ بعد از تقریبا ۱ ساعت و نیم معطلی (به لطف دوستان مسئول که مانند خیار گوجه از بین جمعیت جدا می کردند و صف هیچ معنایی نداشت) بالاخره معجزه رخ داد و اجازه دادند تا بنده هم تجربه ای از افتضاحی که پدید آورده بودند داشته باشم. قبل از شروع بازی، می دانستم که قرار است یک بازی ساده و بچه گانه واقعیت مجازی (!) را تجربه کنم، اما اوج نا امیدی بنده از آنجا شروع شد که با صفحه ای تار و کیفیت بسیار نامناسب (!) طرف شدم که هیچ نشانه ای از واقعیت مجازی نداشت. حتی گاهی اوقات بازی کرش می کرد و با یک Stop Working همگان را خوشحال می ساخت. حتی خود سیستم هم متوجه شده بود که در حال ارائه یکی از مضخرف ترین تجربه های واقعیت مجازی به کسانی است که وقت و پول خود را صرف کرده اند و از راه دور برای یک تجربه هیجان انگیز و با کیفیت آمده اند. در کل هر چه از بدی های بخش واقعیت مجازی (اگر بتوان اسم آن را واقعیت مجازی یا Virtual Reality گذاشت) بگویم کم گفته‌ام.

تاکنون؛ در حالی که دقیقا ۲ ساعت از وقت با ارزش بازدید کنندگان به همین سادگی هدر رفته و به لطف نوشیدنی های هایپ (نوشیدنی انرژی زا) هنوز سر پا هستیم ، جناب آقای شهریار شاکی (DeMiGoDSH) با حضور خود باعث شدند تا حضار به وجد بیایند و با سخنرانی گرمشان حسابی جای خود را در دل طرفداران جا کردند. ایشان یکی از برترین و با ارزش ترین بازیکنان کشور عزیزمان و یکی از با تجربه ترین بازیکنان Starcarft 2 هستند ( مسئول عزیز با میکروفون اشاره کردند Star Wars!) و بدون شک طرفداران می توانستند از تجربه های فراوان ایشان استفاده نمایند. آقای شاکی جدا از اینکه تبحر خاصی در سری بازی Starcraft و Warctaft دارند، سبک استراتژیک را بر سایر سبک ها ترجیح می دهند. صادقانه خیلی دوست داشتم تا مصاحبه ی اختصاصی با آقای شاکی داشته باشم اما به دلیل ازدحام جمعیت و فشار زیاد مسئولین این افتخار نصیب بنده و سایت میهن گیم نشد اما قول می دهم در اولین فرصت که توانستم با ایشان دیدار داشته باشم، مصاحبه ای را با ایشان ترتیب دهم زیرا بدون شک، حرف ها و درد و دل های زیادی را برای گفتن دارند. از جمله انتقادات ایشان سرعت کم اینترنت ایران و دست کم گرفته شدن گیمر های ایرانی است. بله، در این مساله هیچ تردیدی نیست که صنعت گیم در ایران از جایگاه بسیار پایین و بدی برخوردار است و به گیمر جماعت (!) اهمیت کمی داده می شود. نمونه اش همین مساله مسابقه که در کشور خارجی مسابقه ای با جایزه چند میلیون دلاری بر گزار می شود اما در ایران حتی ساده ترین مسابقه با ساده ترین جایزه ها هم با مشکل مواجه شده و برگزار نمی شود. شاید این دلیل مهمی باشد که خیلی از دوستداران صنعت گیم پس از سن ۲۰ سالگی کم کم علاقه خود را به صنعت گیم از دست می دهند و کم کم از آن دور می شوند.

به مسابقه اشاره کردیم، کدام مسابقه دقیقا؟ خوب مسلماً همه شما معنی مسابقه را می دانید و کسی در یک مسابقه پیروز می شود که مهارت بیشتری از سایر مسابقه دهندگان داشته باشد. همانطور که در اول مقاله اشاره کردم، پس از تقریبا ۱ ساعت صف وایسادن برای ثبت نام در مسابقه ی به اصطلاح خودشان گیمینگ (!) در نهایت مشخص شد که هیچ رقابتی بین بازیکنان وجود ندارد و تنها یک قرعه کشی ساده ترتیب داده شده است. خوب نمیشه گفت فضا کم داشتن یا امکانات (هرچی باشه با شرکت بزرگی مثل MSI طرف هستیم، بازار موبایل نشد، یه جا دیگه) ولی خوب مثل اینکه باز هم مسئولین تصمیم گرفتند تا این همایش مسخره و حوصله سر بر را با یک قرعه کشی ساده ( و به قول خودشون هیجان انگیز، انگار حضار تماشاگرایین که اون همه راه رو پا شدن اومدن و کلی هزینه کردن تا قرعه کشی ببینن) تمام کنن و داغ یک مسابقه هیجان انگیز را بر دل گیمر های حاضر در همایش بگذارند. در اینجا فرق بین یک گیمر حرفه ای و ارزشمند با یک گیمر ساده ( مثلا شخصی که فرق بین اویل ویدین (The Evil Within) و مکس پین (Max Payne) رو نمیدونه!!!!) مشخص نمی شود. من از شما دوست عزیزی که حرف از پیشرفت بازی در ایران می زنید سوال دارم، واقعا با قرعه کشی و تجربه ۱۵ ثانیه ای واقعیت مجازی با اون کیفیت افتضاح، صنعت گیم ایران پیشرفت می کنه؟( نگو پیشرفت می کنه که بهترین جوک گیمینگ سال رو گفتی).

اما به نظر می رسید، آن ها بیشتر تلاش خود را صرف نمایش دادن قدرت لپ‌تاپ های گیمینگ خود کرده بودند و بدون شک، بهترین بخش همایش (به جز این بخش،بخش خوب دیگه ای نبود) مربوط به تجربه بازی های روز با لپتاپ های قدرتمند MSI می شد. بعضی از آن لپتاپ ها آن قدر زیبا و قدرتمند کار شده بودند که دلم می خواست به تماشا بایستم. برای اینکه بازدید کنندگان بتوانند با نهایت قدرت لپتاپ های MSI آشنا شوند، دمو ها و بازی های زیبایی را از جمله Street Fighter V و The Evil Within (جای خالی ویچر ۳ بدجوری حس می شد) تدارک دیده بودند و (خداروشکر!) گیمر ها می توانستند مشغول به بازی یا تماشای دمو شوند. اما در این بین، هیولای وحشتناک MSI، لپتاپی با مشخصات ۱۶ گیگ رم، سی پیو Core i7 4980 2.8 Mhz و ۲ عدد کارت گرافیک Titan به صورت SLI بود که در گوشه ای از همایش جا خوش کرده بود. این لپتاپ به قدری قدرتمند است که سنگین ترین دمو های گرافیکی و بازی های روز و حتی بازی های آینده را با ۶۰ فریم بر ثانیه اجرا می کند. سایر لپتاپ ها که از قدرت بسیار زیادی برخوردار بودند نیز تجربه زیبایی از لپتاپ های گیمینگ را برای بازدید کنندگان رقم زدند.

در نهایت و در کمال تاسف، دیروز شاهد یکی از بی نظم ترین و بدترین برگزاری های گیمینگ بودیم. شاید بتوان گفت تنها ۱ ساعت از مدت زمان ۳ ساعته همایش برای بازدیدکنندگان با ارزش بود. در حالی که ۳۱ تیر ماه ۹۵، پتانسیل زیادی داشت که به یکی از بهترین روز های گیمر های ایرانی تبدیل شود، کیفیت بسیار پایین واقعیت مجازی (نصف بیشتر بازدید کنندگان برای تجربه این بخش آمده بودند) و ناتوانی مسئولین در برگزاری یک مسابقه گیمینگ با کیفیت، همه و همه باعث شدند تا با یک روز متوسط رو به پایین طرف باشیم. شاید اگر همان لپتاپ های گیمینگ آماده شده برای بازدید کنندگان (بهترین بخش همایش) و حضور آقای شاکی هم نبود، می توانستیم لقب بدترین روز سال را برای گیمر های حاضر در این همایش به آن بدهیم.  امیدوارم در آینده اگر دوستان تصمیم به برگزاری همایشی دیگر گرفتند، از اشتباهات خود درس بگیرند (امیدوارم واقعا!) و بتوانند خاطرات بد ۳۱ تیر ۱۳۹۵ را از ذهن بازدید کنندگان پاک کنند.