تکامل یافته / نقد و بررسی اپیزود دوم بازی Hitman

بازی های زیادی تا به امروز منتشر شده‌اند ولی تعداد محدودی از این عناوین توانسته‌اند گیمران را مجذوب خودشان کنند؛ عناوینی مانند Grand Theft Auto ، Metal Gear ، Max Payne و … . این  بازی ها در سبک های مختلفی ساخته شده‌اند و گیم پلی جذابی دارند ولی چیزی که باعث محبوبیت این عناوین در بین گیمران شده است، کارکتر اصلی بازی است. یک بازی قبل از هر چیز باید داستان سرایی زیبایی داشته‌باشد و این داستان را با یک شخصیت جذاب، با اصل و نسب و متناسب با داستان روایت کند که تا به امروز شرکت های زیادی نتوانسته‌اند به این امر دست پیدا کنند.

Hitman یکی از پر خاطره ترین عناوینی است که تا کنون دنیای گیم به خودش دیده است. داستان بازی آن گونه روایت می‌شود که شما در نقشه شخصی هستید و ماموریت‌هایی را که به شما محول می‌شود باید به پایان برسانید؛ مانند ترور یک شخص یا منفجر کردن یک مکان. ولی این چیزی نیست که شما را جذب خودش کند، بلکه شخصیت بازی است که مامور ۴۷ نام دارد. در ایران لقب کچل دوست داشتنی را به مامور ۴۷ داده اند که باید گفت واقعا هم دوست داشتنی است، شخصیتی پر از رمز و راز و پیچیده که بد جور به مذاق گیمران خوش آمده‌است.

بر خلاف نسخه های قبلی این سری ناشر بازی Square Enix و همین طور شرکت سازنده ی بازی IO-Interactive  تصمیم عجیبی گرفتند مبنی بر اینکه جدیدترین عنوان سری هیتمن را به صورت اپیزود های جداگانه و با بازه ی زمانی نسبتا کم تا اواخر سال ۲۰۱۶ روانه بازار کنند. این تصمیم با بازخورد های منفی زیادی مواجه شد ولی Square Enix تصمیم خود را عوض نکرد و در تاریخ ۱۱ اسفند اولین اپیزود بازی هیتمن را روانه ی بازار کرد و با بازخورد های خیلی خوبی هم از طرف منتقدین و هم از نظر هواداران مواجه شد. شما میتوانید نقد و بررسی قسمت اول Hitman را که به قلم دوست عزیزم پوریا اکرمی نوشته شده است، از میهن‌گیم بخوانید.

گذشت و گذشت و اپیزود دوم بازی در تاریخ ۷ اردیبهشت عرضه شد، انگار سازندگان بی کار ننشسته بودند و از مشکلات اپیزود اول درس گرفته‌ و این مشکلات را تا حدودی در اپیزود دوم رفع کردند، به همین دلیل  اپیزود دوم توانست تکامل یافته‌تر از قسمت اول ظاهر شود و متای ۸۶ را بروی نسخه PC از سایت Metacritic دریافت کند.

از همین ابتدای کار بایستی بگویم که در بازی هایی که به صورت اپیزود های جداگانه عرضه می شود اصولا گرافیک بازی و صدا گذاری و … بازی تغییری نمی کند و بیشتر تغیرات در داستان بازی و کمی در گیم پلی و رفع مشکلات قسمت های دیگر خلاصه میشود پس بنده سعی می کنم زیاد به مسائل تکراری اشاره ای نکنم تا حوصله ی شما هم سر نرود و برای اینکه اطلاعات کامل تری از بازی داشته باشید پیشنهاد می کنم نقد و بررسی اپیزود اول بازی را که در بالا لینکش را قرار دادم مطالعه کنید.

داستان، مثل همیشه قهرمان

داستان این اپیزود بعد از وقایع اپیزود اول که در پاریس بود، رخ م‌یدهد. این بار مامور ۴۷ باید به ایتالیا و شهر زیبا و خوش آب و هوای Sapienza سفر کند؛ البته نه برای خوش گذرانی. اینبار مامور ۴۷ وظیفه دارد در  Sapienza  شخصی به نام Silvio Caruso را ترور کند، مهندسی زیست شناس که در حال کار بر روی یکی از کشنده‌ترین و سمی‌ترین ویروس‌هایی است که تا به حال جهان به خود دیده است. به همراه Silvio Caruso شما باید رئیس آزمایشگاه یعنی Francesca De Santis را هم از بین ببرید که بعد از مرگ Silvio Caruso نتواند آزمایشات را ادامه دهد؛ از این رو باید تمام تاسیسات و  آزمایشگاه هایی که در حال کار بروی این ویروس هستند و همینطور خود ویروس که از طریق DNA می تواند تمام مردم جهان را آلوده کند  را نابود و پاکسازی کنید.

زمانی که اپیزود اول بازی عرضه شد انتقاداتی درباره ی زمان کم بازی به وجود آمد که باید گفت در این اپیزود این مشکل کمی رفع شده و شما زمان بیشتری را با مامور ۴۷ سپری می‌کنید؛ البته ناگفته نماند که بخاطر گیم پلی بازی و آزادی عملی که دارید می‌توانید هر مرحله از بازی را به چندین شکل به پایان برسانید و همین ارزش تکرار بازی را بالا می‌برد و می تواند بر روی زمان کم بازی سرپوشی باشد.

گرافیک بازی بسیار چشم‌نواز است

مسئله ای که بر کسی پوشیده نیست و نمی توان منکر آن شد، زیبایی و چشم نواز بودن شهر فوق العاده Sapienza است. شهری پر از جزئیات و خوش آب و هوا و البته آرام که این نکته ی آخر  جلب توجه بیشتری می کند، شاید اکثر گیمر ها مثل من از بازی کردن در مکان های شلوغ و بی روح خسته شده اند که در این نوع مواقع شهری مانند Sapienza می تواند بهترین انتخاب باشد که باید به IO Interactive بابت این انتخاب تبریک گفت و اعضای استدیوی IO Interactive را مورد تحسین قرار داد. البته ناگفته نماند که تنها زیبایی یک شهر در واقعیت کافی نیست و سازنگان باید بتوانند همان زیبایی را هم در بازی  به تصویر بکشند که انگار IO Interactive خوب از پس این کار برآمده‌است. یکی از چشم نواز ترین لحظات بازی وقتی است که موقع طلوع یا غروب خورشید به آسمان خیره شوید، آن موقع طمع لذت را بهتر می‌چشید که البته دیدن چنین صحنه هایی در ایران امکان پذیر نیست (اشاره به آلودگی هوا و گرد و غبار) و این تجربه می‌تواند برای شما دلنشین  و به یادماندنی باشد.

IO Interactive سعی کرده از پتانسیل بالای شهر زیبای Sapienza نهایت استفاده را ببرد و تمامی بخش های شهر Sapienza را با نهایت جزئیات طراحی کند که در این امر موفق هم بوده است. بی نقص بودن گرافیک بازی فقط در شهر Sapienza خلاصه نمی شود ، شما در بازی شاهد طراحی زیبای چهره ی مامور ۴۷ و همینطور بقیه ی NPC ها هستید که وابسته به موقعیت تغییر می کند و همچنان شما را غرق در بازی نگه می دارد.

Sapienza بسیار زیبا و چشم‌نواز است

گرافیک فنی بازی تا به اینجا بی عیب ظاهر شده است ولی گاها شما در بازی شاهد افت فریم خیلی کم و دیر لود شدن تکسچرها و همچنین یک سری باگ های عجیب قریب هستید که البته IO Interactive توانسته نسبت به نسخه ی اول و تا حدودی این مشکلات و باگ ها را رفع کند ولی باز هم این مشکلات در مقابل مزایای بازی هیچ هستند و از لذت شما در بازی به هیچ عنوان کاسته نمی شود پس نگران نباشید.

خشن و دوست‌داشتنی

 گیم پلی بازی پیشرفت چشم گیری نسبت به نسخه های گذشته این عنوان داشته است و همینطور همچنان به ریشه های خود پایبند مانده که این قابل ستایش است. تا به اینجا دو اپیزودی که از بازی هیتمن عرضه شده را میتوان Mini Open-World نامید و این امر باعث شده است که سازندگان بتوانند بیشتر روی جزئیات کار کنند و حال می توان بهتر درک کرد که چرا سازندگان بازی و ناشر آن یعنی Square Enix تصمیم به عرضه بازی به صورت اپیزودی و قسمتی گرفتند.

داستان بازی این اجازه را به سازندگان می‌دهد که بتوانند گیم پلی همراه با هیجان انگیز و پر از چالش های گوناگون را با گیمران به اشتراک بگذارند و باز هم IO Interactive در این امر موفق ظاهر شده است.

به دلیل اهمیت این ویروس از آن به شدت محافظت می شود و حال این شما هستید که باید انتخاب کنید که چگونه و به چه شکل روند بازی را جلو ببرید. همین امر باعث ایجاد هیجان  در شما می شود. وقتی که با یک لباس مبدل از کنار مامورین رد می شوید، هر آن ممکن است آن ها شما را شناسایی کنند و روند بازی به کلی تغییر کند آن موقع است که شما مجبور می شوید نقشه ی خود را به کلی عوض کنید و با استراتژی دیگری به بازی ادامه دهید. مخفی کاری در بازی به بهترین حالت ممکن کار شده است با این حال شما مجبور نیستید همیشه به این روش جلو بروید و می توانید طبق سلیقه ی خودتون مراحل بازی را به پایان برسانید هرچند که تمام لذت بازی هیتمن به سبک مخفی کاری است و معدود گیمری پیدا می شود که از  روش مخفی کاری در بازی پیروی نکند. خوشبختانه هوش مصنوعی NPC ها به خوبی کار شده‌است و دشمنان شما به کوچک‌ترین چیزی که احساس می کنند خطرناک یا مشکوک است واکنش نشان می‌دهند؛ به همین دلیل شما مجبورید درباره هر حرکتی که می‌خواهید انجام دهید فکر کنید.

مشکلی که در بازی کمی آزار دهنده است مدت زمان لودینگ بازی است مثلا وقتی شما در بازی کشته می شوید، باید زمان نسبتا طولانی را سپری کنید تا بتوانید دوباره به بازی ادامه دهید که انتظار می رود این مشکل در نسخه های بعدی رفع شود تا گیمران بتوانند لذت بیشتری از بازی ببرند.

صداگذاری = Boom

صداگذاری بازی همانند اپیزود اول بی نقص کار شده و جای هیچ گونه حرفی باقی نمی گذارد. انفجارات در بازی ، صدای شلیک گلوله و … به بهترین نحوه نقش خود را ایفا می کنند و حس لذت شما از بازی را به صورت چشم گیری افزایش می دهند. صداگذاری بازی هم جای حرفی باقی نمی گذارد. مامور ۴۷ اصولا شخص کم حرفی است و همین باعث می شود حساسیت گیمر بالاتر برود و انتظار دارد کوچک ترین سخنی که از مامور ۴۷ می شنود به بهترین شکل کار شده باشد تا خاطرات گیمران خدشه دار نشود؛ به همین دلیل باید از David Bateson نهایت تشکر را کرد که همچنان صدای گرمشان هر چند کم ولی آرامش بخش و به موقع خود جدی، حس غرق شدن در بازی را برای گیمرها دوچندان می‌کند.

آی تی رسا ن ایران...