‘پوکمون گو’ ابزارجاسوسی یادریچه ورود به فناوری واقعیت افزوده-علی قلعه بان

بسیاری از کشورها نیز این بازی را مسدود و فیلترکرده اند و آن را خطری برای امنیت ملی خود عنوان می کنند.
در این مطلب قصد داریم تا این بازی را کمی دقیق و علمی تر بررسی کنیم تا این موضوع برای همه روشن شود که آیا واقعا این بازی ابزار جاسوسی است یا نه ؟
** تاریخچه
‘پوکمون گو’یک بازی ویدئویی در سبک واقعیت افزوده است که توسط شرکت آمریکایی ‘نیانتیک’سال جاری میلادی و در پلت فرم های’آی. او.اس’ و اندروید منتشر شد. شرکت نیانتیک این بازی را با همکاری شرکت شناخته شده ‘نینتندو’ ژاپن طراحی کرده است.
پوکمون گو یک بازی رایگان است که البته برای پیشرفت سریع تر در مراحل مختلف بازی می توان پول پرداخت کرد. این بازی ۱۶ تیر ماه سال ۱۳۹۵ وارد بازار شد و از همان اولین هفته عرضه به بازار توانست محبوبیت بسیار بالایی به دست آورد و در هفته نخست درآمدی بیش از ۲۰۰ میلیون دلار داشت.
مجموعه بازی های پوکمون، کار خود را ۲۰ سال پیش روی کنسول دستی گیم شروع کردند. ایدهٔ اصلی این بازی از کودکی کارگردان این سری یعنی ‘ساتوشی تاجیری’ که علاقه خاصی به جمع کردن حشرات داشت، گرفته شد.دراین بازی ها، هیولاهایی به اسم ‘پوکمون’ نقش اصلی را ایفا می کنند.
سازندگان این بازی، به مناسبت بیستمین سالگرد انتشار بازی های پوکمون، بازی جدیدی به نام ‘پوکمون گو’ را برای گوشی های تلفن همراه طراحی کردند. این بازی با استقبال فراوانی مواجه شد و توانست رکورد سریع ترین آمار دانلود را در گوگل پلی کسب کند و در مدت کوتاهی ۱۰ میلیون از گوگل پلی و ۵٫۷ میلیون از ‘اپ استور’ دانلود شد و به رقیبی جدی برای بازی ‘کلش آو کلنز’ که برای مدت ها در صدر بود تبدیل شد.
همین امر سبب شد تا شرکت سازنده، نشر جهانی بازی را به دلیل پر شدن سرورها به تعویق بیندازد، ولی به سرعت این بازی در بسیاری از کشورها وارد بازار شد و اختلال جدی در سرورها مشاهده نشد.
** نحوه بازی
نحوه بازی در این گیم به این صورت است که این بازی، از اطلاعات منطقه جغرافیایی که در آن قرار دارید وقابلیت های دوربین تلفن همراهتان استفاده می کند تا موجوداتی را که ‘پوکمون’ نامیده می شوند، روی صفحه نمایش گوشی تلفن همراهتان خلق کند. به این ترتیب مکان جغرافیایی که در آن هستید، تبدیل به مکان بازی و رقابت پوکمون ها می شود.
هدف در این بازی جمع آوری پوکمون های بیشتر است تا قدرتشان را افزایش داد. برای پیدا کردن و شکار پوکمون های پنهان شده، باید دوربین گوشی تلفن را فعال کنید، دردنیای واقعی بگردید وهمان طور که راه می روید، برای پوکمون ها’گوی’ یا ‘ پوکبال’ بفرستید.
برای ‘شکار’ پوکمون ها که در محیط اطراف کاربر پنهان شده اند، کاربر مجبور است که دوربین گوشی تلفن همراه خود را فعال کند و در محیط اطراف راه برود و پس از پیدا کردن یک پوکمون، گوی مخصوص بازی را به سمت آن پرتاب کند.
استقبال بی نظیر و موفقیت های طراح های این بازی در مدت کم یک طرف قضیه است و طرف دیگر قضیه خطرات امنیتی و روانی است که درمورد این بازی توسط دولت های متفاوت مطرح شده تا موجب ممنوعیت و فیلتر شدن این بازی را فراهم سازد، چرا که اگر نگاهی به نحوه این بازی داشته باشیم کاربران بایستی دوربین خود را روشن کرده و در شهر و خیابان های به راه بیافتند تا بتوانند به شکار پوکمن ها بپردازند.
**جمع آوری اطلاعات جغرافیایی از کشورها
این امر شاید در نگاه اول و برای همه کاری عادی و در حد یک بازی باشد، ولی زنگ خطری برای سیستم های امنیتی کشورها است.طراحان این بازی ها شاید ازاین بازی برای تهیه فیلم از اماکن مختلف کشورهای مدنظر خود بهره ببرند،بطورمثال طراحان می توانند پوکمن هایی را در مناطق حساسی از هر کشور قرارداده و کاربران نیز با دوربین باز به این اماکن رفته و به شکار بپردازند، در حالیکه این کاربر خبر ندارد در حین بازی، خود ابزاری شده برای تهیه مستندات و فیلم برای افراد دیگر. چرا که هیچ فردی به راحتی شهروندان یک کشور نمی تواند در اماکن مختلف به راحتی تردد کنند.
حال اگر بهانه یک بازی باشد در اینصورت افراد پشت پرده این بازی ها با یک تیر دو نشان خواهند زد، اول کسب درآمد، دوم کسب اطلاعات ذیقیمتی که با هزینه میلیون ها دلار و اعزام هر جاسوس خبره ای مقدور نخواهد بود .
حتی اگر به عملیات تروریستی اخیر که در کشورهای اروپایی رخ داد توجه کنید این گروه تروریستی عمدتا از عناصر وطنی برای عملیات خود بهره برد، چرا که هیچ فردی همانند شهروند یک کشور نمی تواند موثرتر عمل کند .
خوب درکناراین سناریو، اگرازطرف مثبت به این قضیه نگاهی داشته باشیم همانطور که در تعریف اولیه این بازی ذکر شد، ‘ پوکمون گو’ یکی از بازی هایی است که برای نخستین بار از فناوری واقعیت افزوده در زندگی امروزی بهره می برد. پیشتر به جای این فناوری در بازی های رایانه ای از فناوری واقعیت مجازی استفاده می شد و در حال استفاده است.
اما’واقعیت افزوده’ یک قدم فراتر از آن است و تلفیقی از دنیای واقعی مجازی با شخصیت های مجازی با دنیای واقعی با شخصیت های واقعی است. در واقع ‘واقعیت افزوده’ یک نمای فیزیکی زنده، مستقیم یا غیرمستقیم (و معمولاً در تعامل با کاربر) است، که عناصری را پیرامون دنیای واقعی افراد اضافه می کند.
این عناصر بر اساس تولیدات رایانه ای که از طریق دریافت و پردازش اطلاعات کاربر توسط سنسورهای ورودی مانند صدا، ویدئو، تصاویر گرافیکی یا داده های ‘جی.پی.اس’ دریافت می شود، ایجاد خواهد شد.
واقعیت رایانه ای مفهوم کلی واقعیت افزوده است. در واقعیت افزوده معمولاً چیزی کم نمی شود بلکه فقط اضافه می شود. همچنین واقعیت افزوده تا حدودی شبیه به واقعیت مجازی است که توسط یک شبیه ساز، دنیای واقعی را کاملا شبیه سازی می کند. در واقع وجه تمایز بین واقعیت مجازی و واقعیت افزوده این است که در واقعیت مجازی تمامی عناصر درک شده توسط کاربر، ساخته شده توسط رایانه هستند. اما در واقعیت افزوده بخشی از اطلاعاتی را که کاربر درک می کند، در دنیای واقعی وجود دارند و بخشی توسط رایانه ساخته شده اند.
حتی این فناوری در صورتی که در آینده بر روی تلویزیون ها ارائه شود این امکان را فراهم می کند تا بینندگان ارتباط بهتر و نزدیک تری شبیه به واقعیت با شخصیت های فیلم ها و تلویزیونی برقرارکنند.حتی شما می توانید با داشتن عینک های مخصوص که مجهز به مشاهده واقعیت مجازی باشد در همه اوقات شخصیتی مجازی را در دنیای واقعی به همراه خود داشته باشید که صرفا شما قادر به مشاهده آن خواهید بود و از راهنمایی ها و صحبت ها و تمامی اطلاعات ان بهره خواهید برد
این فناوری همچنین در زمینه هایی از قبیل آموزش، مسیریابی، امور نظامی و تسلیحاتی،مهندسی وساخت وساز، پزشکی، ورزش، گردشگری، آموزش زبان و ترجمه ، صنایع زیبایی و داروسازی و بسیاری دیگر از صنایع و زمینه های دیگر صنعتی در حال استفاده است، ولی این بار بازی ‘پوکمن گو’ دریچه ای شده است تا این فناوری بیش از پیش به زندگی روزمره ما وارد شود .
** جمع بندی
حال اگر بخواهیم جمع بندی کلی در مورد این موارد و کاربردهای خوب و بد این فناوری داشته باشیم شاید به صراحت نتوان گفت که این بازی صرفا مضر است یا مفید،, چرا که با ورود هر یک از فناوری های جدید به زندگی انسان درست است که زندگی آسان تر می شود، ولی از طرفی جوامع انسانی روز به روز به سمت ماشینی شدن و مصنوعی شدن پیش می روند که این نیز به خودی خود به نابودی بشر به دست خود خواهد می انجامد و نه چیز دیگر.
ازطرف دیگر بسیاری از افراد با مطرح کردن جاسوس بودن این ابزار، اتهام توطئه را یادآوری می کنند.باید گفت با عنایت به سابقه کشورهای غربی که از همه ابزار و روش ها برای استعمار کشورهای دیگر و نیل به اهداف خود کوتاهی نمی کنند و با توجه به این موضوع که در دهه اخیر فعالیت دیپلماسی فرهنگی آنها و استفاده از ابزار فرهنگی وهنری برای بسط نفوذ خود بیشتر شده است این احتمال را نمی توان رد کرد که این بازی و فناوری این کشورها به عنوان ابزار جاسوسی علیه کشورهای مقابل استفاده می شود.
طبق فرمایش مقام معظم رهبری ‘آمریکا قابل اعتماد نیست ‘ و با امطمنان از هر راه و وسیله ای که ببیند توانایی آسیب و ضربه زدن به کشورهای دیگر را دارد، استفاده خواهد کرد و تاکنون سابقه کاخ سفید این امر را تایید کرده است.
پس مطلوب است همزمان با مجهز کردن خود به علوم جدید و تمامی فناوری های پیشرفته، آگاهی و اطلاع رسانی عمومی را نیز افزایش داده تا از دسیسه های دشمنان علیه کشورمان در امان باشیم.
** دانشجوی دکترا فناوری اطلاعات در تایلند
منابع :
• https://techcrunch.com/2016/08/07/pokemon-go-crosses-200m-in-global-revenue-one-month-into-launch/
• https://en.wikipedia.org/wiki/Pok%C3%A9mon_Go
• http://spectrum.ieee.org/tech-talk/consumer-electronics/audiovideo/beyond-pokemon-go-the-secret-to-a-better-augmented-reality-experiene
• http://spectrum.ieee.org/view-from-the-valley/consumer-electronics/gaming/pokemon-go-is-ars-foot-in-the-door-of-our-world
آساق**۱۶۱۱

انتهای پیام /*