رشد ساختارهای بزرگ مقیاس کیهانی در گرانش تعمیم یافته

بیگ بنگ: در گرانش های تعمیم یافته نرده ای – تانسوری، میدان اسکالر می تواند بصورت غیر کمینه به گرانش جفت شود که اصطلاحا آن را میدان های کوینتسنس تعمیم یافته می نامند.

میدان های اسکالر بعنوان جایگزینی برای ثابت کیهان شناسی اینشتین بخوبی توانسته اند انبساط کنونی کیهان را در ابعاد بسیار بزرگ توجیه کنند. در چارچوب گرانش استاندارد اینشتینی، این میدان های اسکالر بصورت کمینه با گرانش جفت میشوند که اصطلاحا به آنها میدان های کوینتسنس گویند. اما در گرانش های تعمیم یافته نرده ای – تانسوری، میدان اسکالر می تواند بصورت غیر کمینه به گرانش جفت شود که اصطلاحا آن را میدان های کوینتسنس تعمیم یافته نیز می نامند.

از تفاوت های بارز این دو رهیافت این است که در گرانش تعمیم یافته، میدان کوینتسنس میتواند از طریق جفت شدگی غیر کمینه دارای اختلالات در چگالی و فشار شود. در حالی که در گرانش استاندارد اینشتینی اختلالات میدان اسکالر در ابعاد زیر افق کیهانی از بین میروند. در این پروژه به بررسی رشد غیر خطی اختلالات ماده در ابعاد بسیار بزرگ و زیر افق کیهانی در گرانش تعمیم یافته نرده ای – تانسوری پرداخته شده است. تحول گرانشی اختلالات غیر خطی ماده در نهایت منجر به تشکیل ساختارهای بزرگ مقیاس مانند کهکشانها و خوشه های کهکشانی میشود.

از نتایج بارز این پروژه آن است که افت و خیزهای میدان اسکالر در گرانش تانسوری – نرده ای اثر مستقیمی بر روی تحول گرانشی ماده و تابع جرم ساختارهای بزرگ مقیاس میگذارد ( اثری که در گرانش استاندارد اینشتین دیده نمیشود). یادآور می شویم که مقاله مذکور توسط دکتر محمد ملک جانی عضو هیات علمی گروه فیزیک دانشگاه بوعلی سینا همدان و همکاران در مجله Monthly Notices of the Royal Astronomical Society به چاپ رسیده و بر اساس آیین نامه ۱۰۰ میلیون ریال حمایت تشویقی به آن تعلق گرفته است.

جهت مشاهده ی مقالۀ اصلی اینجا، کلیک کنید.

رشد ساختارهای بزرگ مقیاس کیهانی در گرانش تعمیم یافته, ۵٫۰ out of 5 based on 1 rating